Als stagiaire liep ik stage op afdeling short stay in een algemeen ziekenhuis. Een leuke dynamische afdeling. Veel opnames en ok’s op een dag. Aan je beweging kom je wel als je daar werkt en de weg naar het operatiecomplex kan je na een tijdje blind vinden. Het was voor mij ook heel leerzaam om op deze manier kennis te maken met verschillende specialismen.
Op mijn opnamelijst stond de informatie die ik nodig had. Naam enz en natuurlijk de operatie die ze zouden gaan krijgen. Meestal in latijn. Soms kon ik niet ontcijferen welke operatie ze zouden gaan krijgen, maar daar had ik een truc voor. Ik vroeg tijdens de opname: “ kunt u in eigen woorden uitleggen wat ze precies gaan doen bij u?” Alsof ik ging checken of ze het begrepen hadden. Dan kreeg ik een fijne uitleg in Jip en Janneke taal.
Op een dag was het weer heel druk met opnames en mensen naar de ok brengen en weer ophalen. Als collega’s hielpen we elkaar daarmee. Ik was net klaar met een opname van iemand, waarbij ze de galblaas weg zouden halen. Deze meneer had last van galstenen. Deze galstenen kregen de patiënten als souvenier in een potje mee na de ok.
Ik was net klaar met deze opname, toen een collega vroeg of ik met hem een patiënt op wilde gaan halen van de ok.
Terwijl mijn collega de overdracht aanhoorde maakte ik een praatje met de patiënt. Ik vond het lege potje op zijn bed. Hey daar zit niks in, zei ik verbaasd… De overdracht was net klaar, mijn collega, recoveryverpleegkundige én patiënt beginnen heel hard te lachen.
Ook deze keer kon de patiënt mij helderheid brengen over de uitgevoerde operatie.
Hij was gesteriliseerd en moest over drie maanden een gevuld potje naar het ziekenhuis brengen om te controleren of de sterilisatie was gelukt.
Heb je ook leuk verhaal ter inspiratie? Neem dan contact op.